T?xte de J.W.

Era en Franca, lo 18 de junh 1940, avi?i 18 ans, demoravi dins una pichota ostala dins la campanha amb mos parents e mas tres sorras : Serena, qu'avi? 16 ans, Estela, qu'avi? 12 ans, e Elisa, la mai pichota, qu'avi? 5ans. Aquela jornada comen?era coma una jornada normala, fasi? for?a caud, ajudavi mon paire de trabalhar dins son obrador de cu?r, e mas doas sorras, Serena e Elisa ajudavan ma maire a far la cosina per l'aniversari de Estela. Estela, ela, era en ?o de son amiga. Eri for?a pr?p de mon paira, semblavi for?a a mon paire, tot lo monde lo disi?. Mos parents eran for?a brave, Quant qualqu'un avi? un problema, mos parents eran totjorn aqui per lo reglar, ajudavan totjorn lors amics !
Aquel jorn eri dins l'obrador de mon paire, l'ajudavi a fabricar una sella de caval per far una suspresa a Estela, mon paire e ieu, av?m trapat un cabal dins la campanha e voliam li far la suspresa. Un pauc mai tardi?r ieu e mon paire aviam terminat lo present de Estela, Entreri dins l'ostal pu?i aluc?ri la r?dio. Mas a aquel moment lo general de Gaulle Lan?era l'appel a la resistencia dempu?i Londres sus la r?dio, enteng?ri... Malgrat qu'era L'aniversari de ma sorre decidig?t d'i anar. Voli?i participar a aquel combat contra l'Alemanha Nazia, voli?i que la franca ganha !
Decidig?t de partir, avi?i laissar un mot sus la taula de la coisina, un mot que disi? ont eri partit.
Si?i renvengut solament un mes mai tardier. Mos parents cr?sian qu'?ri mort. Quant soi revengut, Mos parents e mas sorres eron emplenar de joia ! E ieu, eri talament gaujos de tornar veire ma familha, e que la fran?a avi? ganhat !

---