Un conte african pels pichons

Lo rei e sos enfants

Lo rei Keita, sus sos vi?lhs jorns, son?t sos tres filhs: l'ainat Mamadi, lo cabd?t Mambi e lo
minh?t Kalilou.
?Mos cars enfants, lor digu?t, soi f?r?a vi?lh. Me senti malaut aqueste matin, e pensi
aver sonque qualques jorns a viure. Coma vos aimi plan, vos vau balhar en eretatge
quinze tonas d'aur. Ai fach tres parts egalas, aqu? son.?
E dins un c?fre b?l, a costat del li?ch del rei, apareiss?ron los eretatges respectius dels
enfants.

Lo reirendeman, lo rei Keita morigu?t (fagu?t lo darri?r badalh).
Las funeralhas acabadas, los dos ainats se demand?ron coss? poiri?n despensar lor
eretatge. Cromp?ron trop?ls, fagu?ron bastir casas, percorr?ron tot lo pa?s per ofrir a lor
maire e lor femna las j?ias mai polidas, las est?fas mai polidas. Pu?i pass?ron lors
jornadas en festins contunhs. L?argent, ?ra degalhat. ?ra a lo qu?organisari? las f?stas
mai polidas, auri? los tam-tams mai polits.


Un jorn, las maires de Mamadi e de Mambi fagu?ron una visita a la maire de Kalilou. Se
truf?ron d?ela e la ridiculiz?ron en constatar qu?aprofiechava pas de l?eretatge de son filh.
Apr?p lo despart de las doas femnas, la maire de Kalilou, furiosa, se rend?t sul pic en ??
de son filh.
?Filh ingrat, crid?t, m'ofrisses pas jamai de presents, organisas pas jamai de f?stas. Agacha un pauc coss? vivon tos dos fraires, pren exemple sus eles...??
E se met?t a plorar.
Kalilou respond?t pas res mas partigu?t tre lendeman matin en viatge.


Al primi?r vilatge que travers?t, d'enfants maltractavan un gos que menavan a l'estaca. Lo
menavan al flum per lo negar.
?Perqu?, cars enfants, vol?tz tuar aquel gos?
mang?t la carn del filh del rei.
Pren?tz aquela ponhada d'aur e vend?tz-me v?stre gos.??
Los enfants, qu'esp?ravan pas tala bona fortuna, esit?ron pas un sol moment. E Kalilou
perseguigu?t sa rota, acompanhat del gos.


En dintrar dins un segond vilatge, aperceb?t de pich?tas dr?llas que penjavan un gat.
??Perqu? penjatz aquel gat, drolletas?
perque begu?t lo lach del rei.
Pren?tz aquela ponhada d'aur e vend?tz-me v?stre gat.??
E Kalilou se torn?t en marcha, seguit del gos e del gat.


En dintrar dins un tresen vilatge, veg?t un cassaire qu'anava tuar un voltor.
??Perqu?, cassaire, v?les tuar aquel voltor?
perque manja los auc?ls del rei.
Ten, vaqu? una ponhada d'aur e balha-me ton voltor.??
E Kalilou, acompanhat del gos, del gat e del voltor que lor avi? salvada la vida, torn?t prene sa rota.
Arrib?ron l?u dins un espaci des?rt ont se remarcava simplament una cauna.
???me, ditz lo voltor. Aqu?'s mon ostal. Dintra dins aquela cauna. Cr?nhas pas res.??
Totes i penetr?ron. Sus un joc en aur, ?ra ajucat lo rei dels voltors, entornejat de sos
subj?ctes.
??Capm?stre del voltors, crid?t l'auc?l de rapina, te presenti l'?me que m'a salvada la vida.
Merita una recompensa.
Quina?
Merita l'an?l.??

Lo cap dels voltors daiss?t son sup?rb joc, se vengu?t pausar pr?p de Kalilou, dobrigu?t
son en?rme b?c e digu?t: ???me, jos ma lenga se trapa un an?l magic. Pren-lo, te ne fau
present. Cada c?p que volr?s quic?m, diga-lo, ton v?t ser? sul pic enausit, mas subretot,
p?rdas pas jamai aquel an?l.?? Kalilou prengu?t l'an?l e respond?t: ??Te mercegi f?r?a, cap
dels voltors.??. Pu?i: ??desirari?i dintrar sul pic al vilatge.??

Avi? a pena acabada sa frasa que fogu?t en ?? d?el. Sa maire lo vengu?t veire, li digu?t
encara qu'?ra un enfant ingrat e se torn?t a plorar.
Kalilou sortigu?t de sa casa, prengu?t son an?l e digu?t: ??desirari?i ?sser lo cap d'un
grand vilatge e aver un ric palais coma abitacion.??. Un bocan espaventable se fagu?t ausir.
La maire espaventada sortigu?t de la casa de son filh e veg?t una vila e un somptu?s
palais que sorgissi?n de t?rra. ??Cara maire, digu?t Kalilou, es aqu? que d'ara enl?
demorarem.??.
La paura femna n'en cresi? ni sos u?lhs, ni sas aurelhas.


L?endeman, Kalilou se marigu?t, mas comet?t una gr?va imprud?ncia. Cont?t a sa jove
esposa l'ist?ria de l'an?l magic. Aprofechant del prigond s?m de son ?me, la femna li
raub?t l'an?l e s'enfugigu?t en ?? de sos parents.
Sul pic, Kalilou se desrevelh?t dins una paura casa. Pas pus de palais, pas pus de vila! Lo
gos e lo gat se conselh?ron e decidigu?ron de recobrar l'an?l del m?stre.Arrib?ron al
vilatge de la jove femna, pr?p de la casa ont demorava. Lo gat digu?t: ??Gos, dem?ra
pr?p de la p?rta e ten-te pr?st a t'enfugir.?? Pu?i, penetr?t dins la casa.
La jove femna ?ra assetada pr?p del fogal. Lo gat, en monar, s'aproch?t d'ela.

??Quin polit gat??, fagu?t la jove esposa e lo carec?t, lo prengu?t suls genolhs.
L'animal se daiss?t far.
Subte, saut?t a la garganta de la femna que, tot espaventada, recul?t en bramar.
L'an?l que teni? jos sa lenga tomb?t pel sol. Lo gat lo prengu?t, fugigu?t cap a la p?rta e
se lanc?t sus l'esquina del gos que tir?t camin al brutle. Quina fogu?t pas la j?ia de Kalilou
quand torn?t veire l'an?l!

Son primi?r su?nh fogu?t de desirar la m?rt de sa femna e pu?i, s'es plan jurat de pas
jamai desvelar de secret a pas cap de femna, tan genta que fogu?sse.

---